یوجین آلن جین هاکمن
30 ژانویه , 1930 سن برناردینو – ایالت کالیفرنیا – آمریکا
188 سانتیمتر
یوجین آلن جین هاکمن – Eugene Allen Hackman – معروف به جین هاکمن – Gene Hackman – زادهٔ ۳۰ ژانویه ۱۹۳۰ – بازیگر آمریکایی و برندهٔ دو جایزه اسکار است.
جین هکمن در سن برناردینو ایالت کالیفرنیا بدنیا آمد. والدین وی لیدا و یوجین ازرا هاکمن نام داشتند. خانواده وی دائماً جابجا می شدند تا این که سرانجام در دانویل ایالت ایلینویز اقامت گزیدند. پدر هاکمن برای یک روزنامه محلی بر روی ماشین چاپ کار می کرد.
والدین جن هاکمن در سال ۱۹۴۳از یکدیگر جدا شدند و پدر وی متعاقباً آن ها را ترک کرد. هاکمن در سن شانزده سالگی به تفنگداران دریایی ایالات متحده ی امریکا پیوست. و مدت چهار سال و نیم در آن جا به عنوان گوینده رادیو خدمت کرد. پس از آن به نیویورک رفت و شغل های کوچک مختلفی را تجربه کرد. در سال ۱۹۶۲ مادر وی به دلیل حادثه آتش سوزی از دنیا رفت.
گن هاکمن در سال ۱۹۵۶ به بازیگری روی آورد و و به تئاتر پاسادنا در ایالت کالیفرنیا پیوست. در این جا بود که با داستین هافمن آشنا شد.و حتی مدتی نیز با هم در یک آپارتمان زندگی می کردند. جالب این که مسئولان مدرسه احتمال موفقیت این دو را بسیار کم می دانستند. سپس هاکمن بازیگری را در چند تئاتر خارج از برادوی به صورت حرفه ای آغار کرد. در سال ۱۹۶۴ پیشنهاد بازی در کنار سندی دنیس در تئاتر هر چهارشنبه در ورود به عالم سینما را بر روی وی گشود.
اولین حضور وی در فیلم لیلیت با نقش اولی وارن بیتی همراه بود. دو سال بعد هاکمن در یکی از پرفروش ترین فیلم های دهه ی ٦٠ با نام |هاواییحضور یافت. اما در سال ۱۹۶۷ با حضور در فیلم بانی و کلاید ساخته کم نظیر آرتور پن توانست برای اولین بار، نامزدی جایزه اسکار را بدست آورد. در سال ۱۹۶۹ هاکمن نقش مربی اسکی رابرت ردفورد را در فیلم مسابقه دهنده در سراشیبی ایفا کرد. این فیلم اولین کار سینمایی مایکل ریچی( کارگردان فیلم کاندیدا ۱۹۷۲ ) نیز بود.
در سال ۱۹۷۰ گین هاکمن بار دیگر نامزد اسکار نقش مکل مرد برای فیلم من هرگز برای پدرم آواز نخواندم شد. در این فیلم ملوین داگلاس بازیگر صاحب سبک آمریکایی و استل پارسونز نیز حضور داشتند. یک سال بعد هاکمن جایگاه نقش اولی در سینما را با بردن جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در فیلم ارتباط فرانسوی ساخته تحسین برانگیز ویلیام فریدکین تصاحب نمود. او در این فیلم نقش یک کاراگاه نیویورکی به نام جیمی دویل “پاپا” را خلاقانه ایفا کرد پس از این فیلم نقش های اصلی را در فیلم های ماجرای پوزایدون ۱۹۷۲ ( دومین فیلم پرفروش سال پس از فیلم پدرخوانده) ، مترسک (۱۹۷۳) در کنار آل پاچینو ، مکالمه (۱۹۷۴) ساخته تحسین برانگیز فرانسیس فورد کاپولا ایفا کرد. در همین سال هاکمن در کمیک ترین شخصیت سینمایی خود در فیلم فرانکنشتاین جوان نقش یک مرد نابینای گوشه گیر را ایفا نمود.
در سال ۱۹۷۵ در قسمت دوم ارتباط فرانسوی ساخته جان فرانکن هایمر و فیلم کمتر دیده شده جنبش های شبانه ساخته آرتور پن ایفای نقش کرد که برای هر دو فیلم نامزد جایزه بفتا نقش اول مرد شد در سال ۱۹۷۷ در فیلم پر از ستاره پلی در دوردست ساخته ریچارد اتنبرا نقش یک ژنرال لهستانی را ایفا نمود. در سال ۱۹۷۸ در فیلم سوپرمن و همچنین قسمت های بعدی آن در سال های ۸۰ و ۸۷ نقش لکس لوتر را بازی کرد.
در اواخر دهه ی ۸۰ جین هاکمن به صورت تناوبی در فیلمها ، نقش های اصلی و مکمل را ایفا می نمود. نامزدی اسکار نقش اول مرد برای فیلم می سی سی پی می سوزد ساخته آلن پارکر مهم ترین دستاورد وی در این دهه می باشد. حضور خاطره انگیز وی در فیلم راه گریزی نیست که به نقش وزیر دفاعی که بر روی یک مسئله آدمکشی سرپوش می گذارد یکی دیگر از کارهای مهم هاکمن در دهه ی ٨٠ است.
در خلال این دهه هاکمن در فیلم های سرخ ها (١٩٨١) ، دلیری غیر عادی (۱۹۸۳) ، هوسیرز (۱۹۸۶) ، قدرت (۱۹۸۶) بازی کرد. در سال ٢٠٠٨ فیلم هوسیرز با بازی وی از سوی بنیاد فیلم آمریکا به عنوان چهارمین فیلم ورزشی تاریخ سینما برگزیده شد.
در سال ۱۹۹۰ برای رفع تنگی رگهای خونی خود هاکمن آنژیوپلاستی انجام داد و برای مدت کوتاهی از کار دور شد. با این وجود در همان سال در بازسازی فیلم حاشیه باریک ١٩٥٢ شرکت کرد. در سال ١٩٩٢ به نقش یک کلانتر سادیستی با نام بیل “کوچیکه” در وسترن موفق نابخشودهساخته کلینت ایستوود بسیار خوش درخشید. و توانست دومین اسکار زندگی خود را دریافت کند. فیلم در کنار جایزه اسکار مکمل مردی که هاکمن بدست آورد جوایز مهم دیگری چون بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آن خود کرد.
در سال ١٩٩٣ در فیلم گرونیمو: یک آمریکایی افسانه ای در نقش سرتیپ جورج کروک حضور یافت. هاکمن در دو اقتباس از کارهای جان گریشام با نام های شرکت ١٩٩٣ در مقابل تام کروز به نقش یک وکیل فاسد و در فیلم تالار ١٩٩٦ به نقش یک محکوم به مرگ نیزحضور یافت.
سال ١٩٩٥ هاکمن در فیلم شورتی را بگیر نقش یک تهیه کننده هالیوودی نالایق را ایفا نمود. و در فیلم سریع و مرگبار در مقابل بازیگرانی چون شارون استون ، لئوناردو دی کاپریو و راسل کرو در نقش یک هفت تیر کش چابک و خبیث حضور یافت. و همچنین در این سال در نقش کاپیتان فرانک رمزی در مقابل دنزل واشینگتن در فیلم جزر و مد سرخ ساخته تونی اسکات بازی کرد. از دیگر فیلم های مهم وی در اواخر دهه ی نود می توان به قفس پرنده در کنار رابین ویلیامز ، همراه با ویل اسمیت در فیلم دشمن کشور ( که کاراکتر وی یادآور فیلم مکالمه ۱۹۷۴ بود) و فیلم قدرت اصلی ساخته کلینت ایستوود در نقش رئیس جمهوری که مرتکب قتل شده اشاره کرد.
در سال ٢٠٠١ در فیلم های سرقت ساخته دیوید ممت و تننبام های پرشکوه به کارگردانی وس اندرسون حضور یافت. فیلم تننبام های پرشکوهبرای هاکمن موفقیت زیادی به همراه داشت و وی جوایز متعددی از جمله جایزه گلدن گلاب نقش اول مرد کمدی را دریافت کرد. هیئت منصفه فراری محصول ٢٠٠٣ سومین حضور هاکمن در اقتباسی از کارهای جان گریشام بود که با اولین همکاری هاکمن با دوست دیرینش داستین هافمن همراه شد.
هاکمن برای آخرین بار در سال ٢٠٠٤ در فیلم به موسپورت خوش آمدید در نقش رئیس جمهور آمریکاحاضر شد وی پس از این فیلم در سن ٧٤ سالگی برای همیشه از سینما به عنوان بازیگر خداحافظی کرد. در سال ٢٠٠٣ جایزه افتخاری گلدن گلاب با عنوان جایزه سیسیل ب دمیل به وی اهدا شد.
