همفری دیفارست بوگارت
25 دسامبر , 1899 نیویورک – ایالت نیویورک – آمریکا
14ژانویه , 1957
173 سانتیمتر
لورن باکال [ 21 می 1945 تا 14 ژانویه 1957 ] ( تا زمان مرگ همفری بوگارت ) ( 2 فرزند )
مایو متوت [ 21 آگوست 1938 تا 10 می 1945 ] ( طلاق گرفته )
مری فیلیپس [ 3 آپریل 1928 تا 11 آگوست 1938 ] ( طلاق گرفته )
هلن منکن [ 20 می 1926 تا 18 نوامبر 1927 ] ( طلاق گرفته )
بیوگرافی و زندگینامه همفری بوگارت – Humphrey Bogart
همفری دیفارست بوگارت – Humphrey DeForest Bogart – معروف به همفری بوگارت – Humphrey Bogart – با نام مستعار بوگی (Bogey / Bogie) ، هنرپیشه و تهیهکننده آمریکایی بود. موسسه فیلم آمریکا در سال ۱۹۹۹ هامفری بوگارت در رده اول برترین هنرپیشگان مرد تاریخ سینما قرار داد.
پدر او جراح و مادرش ویراستار یک مجله بود. دوران کودکی خود را در نیویورک و در مدرسه ترینیتی سپری کرد. برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به آکادمی فیلیپس در آندورا رفت. اما پس از مدتی از آنجا اخراج شد و به ارتش پیوست. بوگارت در طول خدمت هیچگاه در نبردی شرکت نداشت اما بر اثر حمله یک نهنگ دچار جراحت شد و همین امر موجب ایجاد اختلال در راه رفتن و حرف زدن او شد.
از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۲ در کمپانی نمایش یکی از بستگانش (ویلیام برادی) به نام استودیوی فیلم برادی به عنوان مدیر صحنه فعالیت داشت. در ۱۹۳۰ با کمپانی فاکس قراردادی بسته و برای اولین بار در فیلم کوتاه ۱۰ دقیقهای آنطوریهای برادوی با روس اتینگ و جان بلاندل همبازی شد. قرارداد او با فاکس تنها دو سال ادامه داشت و از آن پس تا ۵ سال در فیلمهای نازلی ظاهر شد. تا اینکه در سال ۱۹۳۶ با فیلم جنگل سنگی خود را تثبیت کرد و این مقدمه همکاری نسبتاً طولانی مدت و موفقیتآمیز او و کمپانی برادران وارنر شد.
از سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۰ در ۲۸ فیلم ظاهر شد که اکثر آنها گانگستری و تنها ۲ مورد در ژانر وسترن بود. حضور در فیلمهای شاهین مالت در نقش سام اسپید به کارگردانی جان هوستون و کازابلانکا از مایکل کورتیز از جمله چشمگیرترین نقش آفرینیهای بوگارت محسوب میشود. بوگارت در سال ۱۹۵۱ برای بازی در ملکه آفریقایی برنده جایزه اسکار و در سالهای ۱۹۴۲ و ۱۹۵۴ برای فیلمهای کازابلانکا و شورش کین نامزد کسب این جایزه شد. بوگارت در اکثر فیلمهایش در نقش مردانی خوشگذران و خوشپوش و در عین حال دلیر و باهوش ظاهر شد و همین امر در جذابتر شدن شخصیت او تأثیرگذار بود.
او در مدت حیات خود و از سال ۱۹۲۷ ۴ بار ازدواج کرد که سه بار آن به طلاق انجامید. هلن منکن ؛ مری فیلیپس و مایو متوت زنانی بودند که از او جدا شدند. لورن باکال همسر آخر او بود که از سال ۱۹۴۵ تا دم مرگ با او همراه بود. حاصل این ازدواج نیز دو فرزند دختر و پسر بود. پسر او استفان در ۱۹۹۶ کتاب زندگینامه همفری بوگارت را به نام: بوگارت :در جستجوی پدرم به چاپ رساند.
در میانه های دهه پنجاه میلادی وضعیت سلامت بوگارت رو به وخامت نهاد. او که پس از امضای قرارداد طولانی مدت با کمپانی برادران وارنر با لبخندی بر لب گفته بود: این قرارداد تا هنگامی ادامه خواهد داشت که موها و دندان هایش بریزد به دلیل مصرف بیش از حد سیگار به سرطان مری دچار شد. بوگارت تا مدت ها از بیماری اش سخن نگفت و کم اشتهایی و کاهش وزن را ندیده گرفت. در سال 1956 سرانجام راضی به انجام معاینات پزشکی شد که برای جلوگیری از بیماری بسیار دیر شده بود.
پزشکان معالج او مری دو غده لنفاوی و یک دنده او را خارج کردند و تحت شیمی درمانی قرار دادند. درحالی که بیماری به همه بدن او دست اندازی کرده بود.در بستر بیماری او اسپنسر تریسی ، فرانک سیناترا و کاترین هپبورن از عیادت کنندگان ثابت بودند. بوگارت که وزنش به حدود هشتاد پوند-تقریباً معادل سی و شش کیلوگرم- تقلیل پیدا کرده بود در حالی که به تازگی پنجاه و هفت ساله شده بود درگذشت.
در مصاحبه ای بعد از مرگ بوگارت کاترین هپبورن آخرین دیدار خود و اسپنسر تریسی با بوگارت را این گونه شرح داد: “اسپنس دست روی شونه بوگی گذاشت و گفت: شب به خیر بوگی. بوگارت چشماش رو به سمت اسپنس برگردوند بوسه آرامی بر دست اسپنس زد و گفت: خداحافظ اسپنس. قلب اسپنس ایستاد. بالاخره فهمیده بود.”